انتقال لیشمانیا به انسان

.انتقال از طریق نیش پشه خاکی:

     سرژان برای اولین بار به طور تجربی نشان داد که پشه خاکی جنس فلبتوموس ممکن است ناقل لیشمانیوز باشد.این پشه ها حدود 4-2میلی متر است ،بالهای بلندی دارند و به هنگام استراحت با بدن زاویه 45 تا65 درجه را تشکیل می دهند.اینها به هنگام شب فعالیت خونخواری دارند.

شکل انگلهای لیشمانیا

انگلهای لیشمانیا به دو شکل دیده می شوند:

1. شکل بدون تاژک(اماستیگوت یا جسم لیشمن):

     گرد یا بیضی و طول آنها ذر حدود دو تا پنج میکرون است. این شکل از انگل در داخل ماکروفاژهای انسان و پستانداران دیده می شود.

2. شکل تاژگدار یا( پرو ماستیگوت):

      طول 15 تا 25میکرون و عرض 2 تا 4 میکرون همراه با تاژکی به طول 15 تا 40 میکرون است .این شکل انگل متحرک بوده و حرکات سریعی دارد. پروماستیگوت در شکم حشرات ناقل و محیط های کشت آزمایشگاهی دیده می شود.

تاریخچه لیشمانیوز و کشف عامل بیماریزا

در سال 1900 لیشمن دامپزشک فرانسوی در طحال سربازی که از تب دام دام در هندوستان مرده بود، اجسام بیضی شکلی را درداخل سلولهای بزرگ مشاهده کرد.لیشمن  مطالعات خود را در سال 1903 منتشر کرد و در همین سال دونووان در ناحیه مدرس هندوستان اجسامی شبیه آنچه لیشمن در بیماری تب دام دام یافته بود ، در طحال بیماران مبتلا به تبهای نا مرتب یافت.

فعلاٌ تا این جا رو داشته باشید .در روزهای آتی ادامه این مطلب را خواهم نوشت.در ضمن اگر سوالات و نقطه نظرات خودتان رو در مورد بیماریهای انگلیواین وبلاگ مطرح نمائید .خوشحال میشوم.

تاریخچه لیشمانیوز و کشف عامل بیماریزا

سلام امروز می خوام در ادامه مطلب لیشمانیوز، که یکی از آلودکیهای مهم انگلی در ایران است بنویسم .بیماری لیشمانیوز یمی از مهمترین بیماریها می باشد که در ایران از زمان حکیم ابو علی سینا این بیماری را می شناختند.و با نام بیماری بلغ آن را می شناختند.و یرای آن درمانهای مختلفی ذکر کرده اند.کانینگهام در سال 1885 درترشحات زخم پوستی بیماری زخم طاولی دهلی در هندوستان مشاهده کردکه در داخل سلولهای ماکروفاژ اجسام آمیبی بود و در ابتدا آنها رااسپور تصور کرد.رایت بعدها اجسامی شبیه به آنجه کانینگام گزارش کرده بود در زخم پوستی دختری که از ارمنستان به بوستون مهاجرت کرده بود ،یافت.و او این انگل را بنام هلکوزو ماتروپیکوم نامید و فکر کرد که متعلق به گروه میکروسپوریدیا باشد.

با سلام به دوستان